Dzieci mogą być wychowywane na różne sposoby, z których każdy może mieć pozytywny lub negatywny wpływ na ich przyszłe zachowanie. Nieagresywne style wychowania, takie jak pozytywne wzmacnianie, mogą przynieść lepsze rezultaty niż metody agresywne czy przemocowe.
Dzieci wychowywane w domach, w których nie stosowano przemocy, wykazywały mniej agresji w postaci negatywnych zachowań. Dzieci te były bardziej ciekawe świata i otwarte na nowe doświadczenia w porównaniu z dziećmi, które wychowywały się w domach, w których stosowano przemoc. Wychowanie bez przemocy może także oznaczać narażanie dzieci na różne sytuacje i pozwalanie im na odkrywanie w ich własnym tempie, a nie zmuszanie do wykonywania określonych czynności.
Metody dyscyplinowania dzieci bez użycia przemocy są niezwykle ważne już od najmłodszych lat. W tym wieku dzieci nie mają jeszcze rozwiniętej zdolności samokontroli, dlatego tak ważne jest, by rodzice dawali przykład, jak można reagować na stres i frustrację bez przemocy.
W okresie dorastania wiele nastolatków zmaga się z problemem samokontroli, co może prowadzić do przemocy. Ważne jest, by nastolatki miały pozytywne wzorce do naśladowania, rozumiały konsekwencje swoich czynów i rozumiały, jak ważne jest zachowanie bez przemocy.
Zachowania agresywne, które często przejawiają się w bójkach i innych fizycznych konfrontacjach, mogą być normalną częścią rozwoju dziecka. Może ono jednak być także oznaką zaburzeń psychicznych, takich jak zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD).
Ważne jest, aby znać objawy agresji dziecięcej i szukać pomocy, jeśli wydaje się ona wykraczać poza normalny zakres. Dzieci z dużą agresją często mają problemy z nawiązywaniem przyjaźni, mają niską samoocenę i mogą być dokuczane lub zastraszane. Co najważniejsze, agresja u dzieci może prowadzić do poważnych obrażeń fizycznych.
Ważne jest, aby zrozumieć, skąd biorą się agresywne zachowania, zwłaszcza jeśli ma się do czynienia z bliską osobą, która je przejawia. Najprawdopodobniej jest to wynik jakiegoś zaburzenia psychicznego, np. lęku lub zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych (OCD).
Lęki mogą powodować uczucie dyskomfortu, nawet w otoczeniu osób, które kochają. W takich sytuacjach trudno jest im kontrolować swoje zachowanie.
OCD może powodować poczucie, że człowiek musi coś zrobić, nawet jeśli sprawia to, że inni ludzie czują się niekomfortowo. Obsesje są często nieprzyjemne i powodują, że ludzie zachowują się w sposób, który nie jest pomocny.
Agresja jest naturalnym, normalnym wzorcem zachowania występującym u wszystkich zwierząt domowych, w tym u ludzi. Agresja to każde zachowanie mające na celu wyrządzenie krzywdy innej żywej istocie. W przypadku ludzi może to być zarówno przemoc słowna, jak i napaść fizyczna.
Choć pewna doza agresji jest normalna, jej nadmierny i/lub niezdrowy poziom może negatywnie wpływać na relacje z innymi, karierę zawodową i ogólną jakość życia. Aby wiedzieć, jak radzić sobie z nadmierną agresją, warto zrozumieć, skąd się ona bierze.