Konwencja o Prawach Dziecka została przyjęta przez Organizację Narodów Zjednoczonych w 1989 roku i weszła w życie we wrześniu 1990 roku. Jest to traktat określający prawa, które wszystkie kraje muszą respektować i chronić w odniesieniu do dzieci. Prawa te dotyczą wszystkich dzieci, bez względu na płeć, narodowość czy religię.
Konwencja ta określa podstawowe prawa, które powinny przysługiwać dzieciom na całym świecie, w tym prawo do edukacji, opieki zdrowotnej oraz ochrony przed nadużyciami i wykorzystywaniem.
Konwencja o Prawach Dziecka to międzynarodowy traktat, który został przyjęty przez Zgromadzenie Ogólne ONZ 20 listopada 1989 r. i wszedł w życie 16 września 1990 r. Konwencja o Prawach Dziecka ma na celu zapewnienie dzieciom możliwości dorastania w przyjaznym środowisku, w którym ich prawa są uznawane i chronione.
Konwencja o Prawach Dziecka zapewnia każdemu dziecku prawo do dorastania w bezpiecznym i zdrowym środowisku. Konwencja o Prawach Dziecka ustanawia również zasadę, że przy podejmowaniu każdej decyzji dotyczącej dzieci należy przede wszystkim brać pod uwagę dobro dziecka.
Konwencja o Prawach Dziecka zobowiązuje swoich sygnatariuszy do ochrony dzieci przed wszelkimi formami zaniedbania, dyskryminacji i przemocy. Jednym ze sposobów osiągnięcia tego celu jest zapewnienie wszystkim dzieciom prawa do bezpiecznego i zdrowego środowiska. Artykuł 19 Konwencji o Prawach Dziecka potwierdza prawo każdego dziecka do środowiska, które nie jest szkodliwe dla jego zdrowia i rozwoju.
Edukacja jest jednym z podstawowych praw każdego dziecka. Artykuł 7 Konwencji stanowi, że "każde dziecko ma prawo do nauki". Edukacja nie jest przywilejem, lecz prawem, które musi przysługiwać każdemu dziecku. Dzieci muszą mieć dostęp do edukacji i muszą mieć zapewnione środki umożliwiające im korzystanie z tego prawa.
Prawo do edukacji to nie tylko prawo do nauki szkolnej, ale także prawo do zapewnienia książek, mundurków, transportu i innych niezbędnych materiałów.
Konwencja o Prawach Dziecka jest traktatem międzynarodowym podpisanym przez 191 państw. Określa ona prawa, które przysługują każdemu dziecku - niezależnie od miejsca zamieszkania. Jest to najpowszechniej ratyfikowany traktat w historii, a kraje, które go nie ratyfikowały, stanowią mniejszość.
Dzieciom przysługują pewne prawa, nawet w kontekście wymiaru sprawiedliwości. Szczególną uwagę należy poświęcić tym, którzy są najbardziej bezbronni, np. młodzieży poniżej 18 roku życia, mniejszościom rasowym i etnicznym, dzieciom niepełnosprawnym oraz dzieciom w konflikcie z prawem.